Veldrijdroom -13 sept 2018
“Dit is net een superverjaardag, maar dan nog leuker!”
De droom van de 10-jarige Liam is een zeer sportieve. En hoe kan het ook anders, Liam, die sinds zijn 2e jaar leeft met diabetis type 1, is een fanatiek veldrijder. Het liefste zou hij een keer trainen met een prof en op die manier tips en trucs krijgen om beter te worden in de sport die hij zo graag beoefent.
Na een vrij lange periode van voorbereiding kon zijn droom op donderdag 13 september in vervulling gaan.
Deze keer bleef de speciale dag tot het allerlaatste moment een complete verrassing. Coördinator Esther meldde zich deze mooie ochtend bij obs Henri Dunant, waar zij werd verwacht om in groep 7, de klas van Liam, iets te komen vertellen over het werk van Stichting Dromen zonder beperking.
Nadat de leerlingen de gelegenheid hadden gekregen hun vragen te stellen en Esther op het punt stond om te vertrekken, bleek toch zij toch nog iets “vergeten” te zijn. Namelijk dat Liam gelijk met haar mee mocht gaan, vandaag was het zijn speciale dag! Beneden in de aula stonden zijn moeder en vrijwilligster Angelique al op hem te wachten. Met een gespannen blik op hun gezicht, want juist deze ochtend voelde Liam zich echt niet goed, zijn suikerwaardes waren te hoog. Na overleg met moeder Mirjam en Liam zelf wordt besloten om de dag toch doorgang te laten vinden en dat Liam zelf zal aangeven wat wel en niet door kan gaan.
Het gezicht van Liam krijgt echter al snel weer wat kleur. Hij ziet zijn fiets in de auto (ter beschikking gesteld door Opel Centrale Sliedrecht) en vraagt zich uiteraard af waarom we die nodig zouden hebben. Dat wordt na een korte rit richting het IJsbaanterrein al snel duidelijk. Aldaar wordt het gezelschap opgewacht door vrijwilligster Wilma, de opa van Liam en....Lucinda Brand, een
professionele renster van team Sunweb. Deze zeer bekende dame uit het wielercircuit heeft zich al vroeg in het droomproces bereid verklaard om Liam’s vragen te beantwoorden en hem een heuse privé training te geven.
Onder het genot van een drankje (fijn verzorgd door en genuttigd in het clubgebouw van IJsclub de Vriendschap)kan dan even worden bekomen van de schrik van de overval en kennis worden gemaakt met de aanwezigen.
Ook fotograaf Richard van Hoek heeft zich inmiddels bij het gezelschap gevoegd. Hij zal de dag zo goed mogelijk vastleggen als herinnering voor Liam. We maken gebruik van deze momenten om ook de eerste cadeautjes te overhandigen: een zonnebril, sleeves en beenstukken, allen ter beschikking gesteld door Profil-Kramer. Maar ook een bidon, een cadeau van rijwielspecialist van der Aa.
Daarna is er geen houden meer aan. Liam en Lucinda willen niets liever dan de fiets pakken en het terrein op.In het uur wat dan volgt zien we Liam en Lucinda samen aan het werk. Liam met een glimlach die zelfs voor ons, langs de zijlijn en op flinke afstand heel goed te zien is.
Wat we ook tevreden opmerken is dat er een hele goede klik is tussen onze dromer en Lucinda, die met veel geduld en vakkennis de nodige trucjes overbrengt. Fanatiek en vol vuur werkt dit bijzondere duo een flink aantal trainingsonderdelen af.
Tijdens een korte onderbreking die we af moeten dwingen, maar die echt even noodzakelijk is om te controleren of het met Liam werkelijk zo goed gaat als wij denken te zien, wordt er gelachen en gekletst, maar wordt Liam ook door Lucinda verrast met een flinke tas vol met presentjes. Handschoenen, een pet, een wintercap, net al die dingen die het een renner tijdens een wedstrijd of training even wat makkelijker/prettiger kunnen maken.
Deze pauze duurt de twee fanatiekelingen al snel te lang, dus hup...nog even goed gebruik maken van de tijd die er nog is. Korte
wedstrijdjes die vol vuur door beide renners worden aangegaan, de laatste tips over hoe de fiets te dragen op de momenten dat moet worden gelopen, hoe dan snel weer door te kunnen fietsen, alles komt aan de orde. “Nog eentje dan?”, we horen het regelmatig, de twee lijken elkaar te hebben gevonden en willen eigenlijk nog lang niet stoppen.
Maar dan is het toch echt tijd... Even lekker opfrissen en schone kleding aan, een laatste gesprekje, een omhelzing, woorden van dank aan alle betrokkenen.
We overhandigen Lucinda een voor een topsportster geschikt lunchpakket want inmiddels is het toch echt tijd geworden voor een lunch. Met enige moeite en veel warm gevoelens wordt afscheid genomen van Lucinda. Zij gaat snel haar koffers weer pakken. Want ondanks dat ze pas net weer een dag in Nederland is, vertrekt ze de volgende ochtend naar Spanje, om een aantal dagen daarna weer door te reizen naar Oostenrijk, waar ze op drie onderdelen deel zal nemen aan het wereldkampioenschap. We beseffen ons wederom hoe bijzonder het is dat ze hier heeft willen en kunnen zijn.
Het gezelschap verplaatst zich nog 1 keer, om deze speciale dag voor Liam af te sluiten bij de McDonalds in Alblasserdam. Hier worden we zeer gastvrij en warm ontvangen door de manager. We genieten van een lunch die bestaat uit het favoriete eten van onze jonge dromer. Hij straalt nog helemaal na van alle indrukken, en de verhalen komen los. Als we dan als laatste nog verrast worden met een ijsje (door Liam zelf klaargemaakt) zien we dat de lichte vermoeidheid begint toe te slaan.
Tijd om naar huis te gaan. Geparkeerd bij het huis overhandigen we Liam dan het laatste cadeau: een waardebon van Sport-Fysiek, om een andere keer samen met een paar vriendjes te komen freerunnen, een andere grote hobby van deze sportieve, spontane knul. We nemen dan ook met een warme omhelzing afscheid van moeder en zoon. We grappen nog even dat we eigenlijk wel een
handtekening van hem zouden willen, zodat we over een paar jaar kunnen zeggen dat wij getuige hebben mogen zijn van het prille begin van de wielercarrière van deze absolute topper!!!
Liam, dank je wel dat wij deze dag samen met jou hebben mogen beleven.....