Bedrijf

 

Al bijna 100 dromen in vervulling laten gaan

De Jochem Myjer Droom

De Jochem Myjer Droom

De ouders van Maikel hadden de droom van onze dromer een tijdje geleden aangemeld bij de stichting Dromen zonder beperking.
Begin april kreeg coördinator Amy deze droom van het bestuur toegeschoven om er mee aan de slag te gaan.

Dat was een hele leuke uitdaging. Maikel wilde namelijk Jochem Myjer ontmoeten. Eerst maar eens op intakegesprek en kijken wat Maikel precies wil. Half april vond het gesprek plaats en we hebben gezellig zitten kletsen over werk, hobby’s en natuurlijk over zijn droom.
Hij vertelde dat door de ziekte van Chrohn en zijn chronische vermoeidheid syndroom hij veel beperkingen ervaarde in zijn dagelijks leven. Geduld en veel rust houden is voor Maikel iets wat bij het leven hoort. 
Wanneer hij een vermoeidheidsaanval heeft kijkt hij graag naar een dvd van Jochem Myjer. Veel mensen zouden moe worden van het hypergedrag van Jochem, maar Maikel krijgt hier juist energie van. 
Tevens vertelde hij dat hij binnenkort naar een show van Jochem Myjer zou gaan. We maakten toen nog grapjes dat schakelen op zo’n kort termijn door ons nooit zou gaan lukken, want het eerste droomoverleg zou pas begin mei plaatsvinden. Maikel begreep dat en we beloofden hem dat we ons best zouden doen, maar dat hij vooral veel geduld moest hebben. Voor Maikel geen probleem, hij vond het al geweldig dat we aan de slag zouden gaan voor hem.

2 Mei was dan het droomoverleg. We probeerden de taken te verdelen, maar spraken af dat de coördinator eerst het management van Jochem zou benaderen en pas als we een “GO” hadden voor een ontmoeting dat dan de rest actief zou worden. Het droomteam, bestaande uit Amy, Petra en Thierry, bereidde zich voor op een lange voorbereidingstijd om deze droom uit te laten komen.
Alles ging even anders dan we hadden bedacht. Het mailtje naar het management werd verstuurd en de volgende dag, 4 mei, hadden we antwoord terug met de vraag: “Begrijpen we goed dat de dromer komende week naar de show komt? Laten we dan alles er omheen organiseren.”

ALARM!!!!
Het droomteam werd gevraagd of ze snel konden schakelen, want op 8 mei zou de droomdag… ehhh droomavond zijn. Dat was voor ons gelukkig geen probleem. Dan snel de dromer bellen, zou hij dit aankunnen? Kon hij zijn werkdag verzetten? Maikel had er enorm veel zin in en zou wel wat regelen. Oké dit kon dus allemaal, nu snel bevestigen bij Hekwerk Theaterproducties en snel op zoek naar sponsoren.

Vervoer hadden we door onze contacten snel kunnen regelen met Opel Centrale Sliedrecht. Restaurant Ketelbinkie en Gall & Gall Dordrecht wilde ons ook helpen. Nu snel Crazzzyjan en Suzy benaderen of zij ons konden helpen met het maken van bedankjes. Snel onze creatieve mouwen leeggeschud… een klok voor restaurant Ketelbinkie, een mooie lijst voor Hekwerk Theaterproductie en voor Jochem Myjer een fles wijn en 2 glazen met daarop Adem in… Adem uit…

Dit werd dan ook ons motto voor de komende 4 dagen: adem in, adem uit.
Daar we in zo’n kort tijdbestek geen tijd meer hadden voor een kennismaking, was het dinsdag 8 mei gelijk de vuurdoop. Het scheelt dat dit voor deze dromer geen probleem was. Er was meteen een klik met de hele familie en daar reden we dan, met 7 personen in een Opel Zafira, naar Rotterdam.

                                                 

Gezellig muziekje op in de auto; “Wauw dit is echt een goed nummer, mijn favoriete muziek”, klopt dat is de rest ook. Bruno Mars, Nickelback en uiteraard Jochem Myjer. Een glimp van blijdschap verscheen op zijn gezicht, is dit echt allemaal voor mij geregeld? Mooi om te zien dat zoiets simpels voor zoveel ontspanning kan zorgen en de reis voor de dromer daardoor net iets specialer maakt.

                                                

Eerst naar restaurant Ketelbinkie voor een lekker diner. Onze dromer ging voor zijn favoriete gerecht: broodje hamburger.

                                                  

De klok werd met veel waardering ontvangen, ook andere gasten reageerden enthousiast en wilden weten waar DZB voor staat en wat we precies doen. Ze kwamen dan ook nog bij het weggaan even langs om ons nog even veel plezier te wensen, de glimlach op het gezicht van Maikel werd langzaam groter.                                         

                                                    

Toen was het tijd om naar het Luxor te gaan. Zowel binnen als buiten wat foto’s gemaakt.

                                                   

Eindelijk was het zover, de voorstelling gaat beginnen… Adem in, Adem uit. Wat een energie heeft Jochem Myjer, hij rent, springt en danst over het podium alsof het niets is. Tranen met tuiten gelachen, zowel om Jochem Myjer als om de kinderen die voor onze dromer Maikel zaten, als ook om de gastheer die achter onze dromer zat. De passie die bij Jochem Myjer, die regelmatig even zijn tekst ‘kwijt’ was omdat er iets onverwachts of heel grappigs gebeurde, maar ook de passie die bij de mensen van de techniek te zien was, gaf ons lekker veel energie.

                                                   

Na afloop nog een echte ontmoeting in het theater met Jochem Myjer. 
Natuurlijk werden er de nodige selfies gemaakt met onze dromer en Jochem. 

                                                    

Het bedankje werd overhandigd aan Jochem Myjer en Hekwerk theaterproducties, die zeer goed in smaak viel. Na deze speciale ontmoeting ging Jochem ook nog met andere fans op de foto, wat een mooie enthousiaste man is hij toch. 

                                                    

Na de nodige handtekeningen te hebben uitgedeeld, kreeg Maikel ook nog een persoonlijke handtekening terwijl het droomteam zachtjes zong: nog eentje dan, nog eentje dan en dan ga ik naar huis… klein glimlach was te zien op het gezicht van Jochem Myjer en de dromer.

                                                   

Het riedeltje: nog eentje dan is ons de hele verdere avond bij gebleven… nog eentje dan.. en hop weer een foto gemaakt; nog eentje dan… extra rondje over de rotonde… en wat een lol toen iemand misselijk werd en de vraag van de chauffeur kwam, waar zit degene… O dan wacht ik even met hard remmen.
De beelden aan de voorstelling flitsten bij iedereen weer op het netvlies en een volgende lachsalvo galmde door de auto.

Speciaal voor Jochem Myjer: de sladroger hebben we nu in de plastic container gelegd, bedankt! ;-)

Oké jongens Adem in… Adem uit… we zijn weer thuis. Nou nog eentje dan… dit keer echt de allerlaatste foto en de allerlaatste tweet.

                                                      

Deze droomdag is tot een einde gekomen en we hebben genoten. Weer een zeer tevreden dromer, waarbij wij hopen dat onze Maikel nog heel lang energie mag putten uit deze bijzondere dag.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Waarom DZB?

Ieder mens droomt
en in dromen bestaan geen beperkingen!

Dáárom DZB dus!

Meld je droom aan Volg ons op Facebook
Volg ons op Twitter